Sources jest to portal informacyjny dla dziennikarzy, niezależnych pisarzy, wydawców, autorów i badaczy, skupiający się w szczególnoś ci na źródłach ludzkich : ekspertach i rzecznikach prasowych, którzy są gotowi odpowiedzieć na pytania reporterów lub są dostępni do rozmowy na antenie.
Strona internetowa Sources www.sources.com opiera się na rzeczowym indeksie słownictwa obejmującym ponad 20.000 tematów. Ten indeks rzeczowy jest oparty na systemie “inteligentnego wyszukiwania”, który pomaga reporterom skoncentrować swoje poszukiwania, sugerując dodatkowe tematy związane z ich hasłami. Na przykład, wyszukiwanie słowa “rak” zasugeruje terminy takie jak “chemioterapia”, “czerniak”, “onkologia”, “radioterapia”, “choroby tytoniowe” czy “guzy” oraz tematy, które rzeczywiś cie zawierają słowo “rak”.
Każde z odniesień tematycznych prowadzi w kolejnoś ci do ekspertów i rzeczników tego tematu z profilami opisującymi ich ekspertyzę i, gdzie jest to istotne, ich podejś cie do sprawy, wraz z ich numerami telefonów i innymi informacjami kontaktowymi. Sources zawiera zestawienia dla uniwersytetów i instytutów badawczych, stowarzyszeń non-profit i organizacji pozarządowych, rządu i organów sektora publicznego, przedsiębiorstw i osób fizycznych włączając pracowników naukowych, mówców i konsultantów.
Indeks rzeczowy i menu wyszukiwania są aktualnie tłumaczone na francuski, hiszpański i niemiecki tak, aby Sources stało się zasobem bardziej międzynarodowym.
Sources powstał w 1977 roku w Kanadzie jako drukowany informator dla reporterów, wydawców oraz producentów. Po raz pierwszy został wydany jako dodatek do magazynu Content, wpływowego i kontrowersyjnego magazynu krytyki dziennikarskiej. Content, założony przez Dicka MacDonalda w 1970 roku i wydawany przez Barrie Zwickera po ś mierci MacDonalda w 1974 roku, często wymagał od dziennikarzy, aby w swoich artykułach powoływali się na ten sam wąski zakres źródeł reprezentujących te same tradycyjne punkty widzenia. Zwicker i MacDonald twierdzili w Content i w swojej książce “The News: Inside the Canadian Media” [1] , że istniała “straszna identycznoś ć” w sposobie w jaki media traktują wiele ważnych zagadnień, odcinając się od innych, potencjalnie wartoś ciowych punktów widzenia i źródeł informacji.
Zwicker postanowił zrobić coś z tym problemem i w lecie 1977 roku, Content opublikowało swoje pierwsze wydanie informatora pod tytułem Sources. Zapowiadane jako “Wykaz Kontaktów dla Redaktorów i Reporterów w Kanadzie” Sources zawierało listę “urzędników ds. informacji, urzędników public relations, ludzi ds. kontaktów z mediami i spraw publicznych oraz inne kontakty dla zgrupowań, stowarzyszeń, federacji, związków, towarzystw, instytucji, fundacji, przedsiębiorstw oraz federalnych, prowincjonalnych i miejskich ministerstw, departamentów, agencji i rad.”[2]
Wyjaś niając powody uzasadniające powstanie Sources, Zwicker powiedział, “To stereotyp, że każda historia ma dwie strony. Nieprawdziwy stereotyp. Większoś ć z nich ma kilka stron. Wyzwaniem reportera jest dotarcie do wszystkich stron. Sources może w tym pomóc.”[3] Od początku Zwicker postrzegał Sources jako usługę publiczną, a jednocześ nie jako narzędzie dla dziennikarzy. Powiedział, że Sources powinien “pomóc promować system sprawiedliwoś ci informacji. ś rodki komunikacji, są równoważne z innymi podstawowymi potrzebami - na przykład schronienia, żywnoś ci, opieki zdrowotnej. Każdy powinien mieć odpowiedni dostęp do wszystkich. ”[4] W związku z tym powiedział: “staramy się zapewnić prawdziwą różnorodnoś ć: dostęp do ludzi w organizacjach dużych i małych, komercyjnych i niekomercyjnych, od low-tech do high-tech, od dawno ugruntowanych po nowo startujące. ”[5]
Zwicker powiedział użytkownikom, że “w Sources można znaleźć informacje zarówno z głównego nurtu, jak i alternatywne. Niektórzy mogą uznać informacje alternatywne za subiektywne, nie całkiem rzetelne, mniej więcej z drugiej ręki. Tutaj w Sources na informacje ‘alternatywne’ patrzy się inaczej, uważa się je za autentyczne i znaczące, nawet jeś li zwykle mniej dostępne. Niespodzianki, drażniące notatki, przebłyski intuicji, "dziwne podejś cia", perły mądroś ci, okrzyki serca, awangarda, jutrzejsze nowoś ci, proroctwa, to co niefiltrowane, ekscytujące, gdzie indziej rozdeptane, pamiętne, ekscentryczne, przemyś lane, niewymawialne w uprzejmej firmie, skandaliczne, nieocenzurowane ... to właś nie oferują ‘alternatywne’ media. O ile to możliwe, w Sources będziemy uwzględniać to co alternatywne. Filozofia napędzająca Sources to całkowita demokracja informacyjna możliwa dzięki technologii przyjaznej dla użytkownika. Zakładamy, że istnieje znaczna częś ć Kanadyjczyków, którzy chcą używać i korzystać z tych zasobów informacji. Zakładamy, że znaczna częś ć Kanadyjczyków chce rozszerzyć swoje poszukiwania rozwiązań i pogłębiać swoje rozumienie, a nie powtarzać utarte mądroś ci (jednakże ś wieżo wydrukowane) do siebie nawzajem. ”[6]
Po kilku latach, Sources stał się tak duży, że nie mógł już pomieś cić się w Content (drukowany katalog ostatecznie urósł do ponad 500 stron) i w 1981 roku stał się niezależną publikacją. Magazyn Content został ostatecznie zamknięty, ale Zwicker nadal przeznaczał znaczną cześ ć redakcyjną w Sources na zakres tematów interesujących dla dziennikarzy: od tematów praktycznych takich jak gramatyka, styl, weryfikacja faktów, zdjęcia prasowe, prawo autorskie, opłaty za wolne zawody i wydawnictwa autorskie, poprzez felietony na temat stanu dziennikarstwa i mediów, po recenzje książek. Od początku lat dziewięćdziesiątych Sources zaczął zamieszczać artykuły na temat badań przez internet, w szczególnoś ci stały felieton ‘Dean's Digital World’ [7] autorstwa eksperta informatyki Dean’a Tudor’a.
Sam Sources pojawił się w internecie w 1995 roku i od tamtej pory rozwija swój portal internetowy. Nadal publikuje drukowaną wersję katalogu, przede wszystkim z korzyś cią dla freelancerów, którzy używają jej jako źródła pomysłów do artykułów, ale jest teraz głównie zasobem opartym na sieci Web.
Strona Sources nie tylko zawiera sam informator Sources , ale także osobny katalog rządu, nazwiska i numery parlamentarne; katalog mediów, nazwy i numery mediów; i Sources Hotlink (www.hotlink.ca), który zawiera artykuły na temat stosunków medialnych i publicznych. Na stronie znajduje się również Sława i Szczęś cie, katalog wyróżnień, nagród i stypendiów dla pisarzy i dziennikarzy oraz portal powiązany z internetowym archiwum Connexions Information Sharing Services, biblioteki dokumentów związanych z alternatywą i sprawiedliwoś cią społeczną.
Na stronie znajdują się również Wybrane Zasoby Sources [8], duża biblioteka artykułów i recenzji na temat dziennikarstwa i mediów, obejmująca okres ponad 30 lat.
Chociaż wiele z treś ci redakcyjnych koncentruje się na szczegółach pisania, redakcji tekstu i poszukiwań tematów, Sources również regularnie publikuje artykuły, które wywołują kontrowersje na tematy takie jak cenzura i stronniczoś ć mediów. Jedna z kampanii prowadzonych przez Zwickera i innych kwestionowała etykę dziennikarzy przyjmujących darmowe prezenty od ludzi, o których mieli pisać. Ta kampania ostatecznie doprowadziła kanadyjskich redaktorów naczelnych do wspólnej decyzji, że ich gazety nie będą przyjmować darmowych biletów od biur podróży, kurortów i hoteli.
Seria artykułów autorstwa Zwickera pod tytułem “Wojna, Pokój i Media” [9] (później zebrane i opublikowane w formie broszury) wywołała furorę wś ród czytelników zaniepokojonych jego krytyką sposobu, w jaki media traktują politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych. Jak ujął to Zwicker w liś cie do wydawcy w następnym numerze, “reakcje sięgały od wielkich pochwał do gniewnego potępienia.” Gazeta Toronto Sun poś więciła tej serii trzy artykuły. Kolumnistka Claire Hoy “drżała z gniewu”, redaktor Peter Worthington poczuł się “oburzony”, a artykuł wprowadzający redakcji potępił Zwickera.
Wś ród innych kontrowersyjnych artykułów jest tekst autorstwa Wendy Cukier na temat PR-owskiej walki wokół proponowanych przepisów kontrolujących broń, które wywołały gniew lobby broni [10]. Ulli Diemer, który zastąpił Zwickera jako wydawca w 1999 roku, zaatakowany został przez Fraser Institute za swój artykuł “Dziesięć Mitów Ochrony Zdrowia: Pojmowanie Debaty Kanadyjskiego Medicare”, w którym twierdził, że przeciwnicy publicznej opieki zdrowotnej rozpowszechniali dezinformacje mające na celu wprowadzać w błąd i straszyć opinię publiczną [11].
Zgodne ze swoim zadaniem popierania szerokiej różnorodnoś ci punktów widzenia w mediach, Sources z czasem dodał dodatkowe zasoby, aby pomóc organizacjom i osobom prywatnym zostać wysłuchanym. Są to między innymi kalendarz imprez otwartych dla mediów [12] i serwis sprawozdań prasowych, który użytkownicy Sources mogą wykorzystać do dystrybucji oś wiadczeń i komunikatów przez posty internetowe i RSS. Sprawozdania prasowe są również zindeksowane tematycznie i zintegrowane z ogólną strukturą poszukiwania informacji na stronie Sources.
| SOURCES Calendar
